επιβάλλω
Jump to navigation
Jump to search
See also: ἐπιβάλλω
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐπιβάλλω (epibállō). Morphologically επι- (epi-) + βάλλω (vállo).
Pronunciation
Verb
επιβάλλω • (epivállo) (past επέβαλα, passive επιβάλλομαι)
- (transitive) to impose, force
Conjugation
επιβάλλω επιβάλλομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | επιβάλλω | επιβάλω | επιβάλλομαι | επιβληθώ |
2 sg | επιβάλλεις | επιβάλεις | επιβάλλεσαι | επιβληθείς |
3 sg | επιβάλλει | επιβάλει | επιβάλλεται1 | επιβληθεί |
1 pl | επιβάλλουμε, [‑ομε] | επιβάλουμε, [‑ομε] | επιβαλλόμαστε | επιβληθούμε |
2 pl | επιβάλλετε | επιβάλετε | επιβάλλεστε, επιβαλλόσαστε | επιβληθείτε |
3 pl | επιβάλλουν(ε) | επιβάλουν(ε) | επιβάλλονται | επιβληθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | επέβαλλα | επέβαλα | επιβαλλόμουν(α) | επιβλήθηκα, [{επεβλήθην}]2 |
2 sg | επέβαλλες | επέβαλες | επιβαλλόσουν(α) | επιβλήθηκες, [{επεβλήθης}] |
3 sg | επέβαλλε | επέβαλε | επιβαλλόταν(ε) | επιβλήθηκε, {επεβλήθη} |
1 pl | επιβάλλαμε | επιβάλαμε | επιβαλλόμασταν, (‑όμαστε) | επιβληθήκαμε, [{επεβλήθημεν}] |
2 pl | επιβάλλατε | επιβάλατε | επιβαλλόσασταν, (‑όσαστε) | επιβληθήκατε, [{επεβλήθητε}] |
3 pl | επέβαλλαν, επιβάλλαν(ε) | επέβαλαν, επιβάλαν(ε) | επιβάλλονταν, (επιβαλλόντουσαν) | επιβλήθηκαν, επιβληθήκαν(ε), {επεβλήθησαν} |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα επιβάλλω ➤ | θα επιβάλω ➤ | θα επιβάλλομαι ➤ | θα επιβληθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα επιβάλλεις, … | θα επιβάλεις, … | θα επιβάλλεσαι, … | θα επιβληθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … επιβάλει | έχω, έχεις, … επιβληθεί είμαι, είσαι, … επιβεβλημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … επιβάλει | είχα, είχες, … επιβληθεί ήμουν, ήσουν, … επιβεβλημένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … επιβάλει | θα έχω, θα έχεις, … επιβληθεί θα είμαι, θα είσαι, … επιβεβλημένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | [επίβαλλε] | [επίβαλε] | — | επιβλήσου |
2 pl | επιβάλλετε | επιβάλετε | επιβάλλεστε | επιβληθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | επιβάλλοντας ➤ | passive past participle: {επιβληθείς, επιβληθείσα, επιβληθέν} passive present participle: επιβαλλόμενος, -η, -ο ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας επιβάλει ➤ | {επιβεβλημένος, ‑η, ‑o} [επιβλημένος, ‑η, ‑o] ➤ | ||
Nonfinite form➤ | επιβάλει | επιβληθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Also as impersonal verb: "it is imperative, necessary" 2. Passive forms ending with -θην are very formal, as in the ancient aorist ἐπεβλήθην from the conjugation of ἐπιβάλλω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference). • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- επιβάλλον n (epivállon, “imposition”)