ενωτικό

Substantivised neuter of adjective ενωτικός (enotikós).

ενωτικό • (enotikó) n (plural ενωτικά)

1. hyphen

In Modern Greek, the hyphen is used: ^[1]

1. To separate syllables at hyphenation.
2. For the preceding words —προτακτικό (protaktikó)— before names (proper nouns): αϊ- (aï-), αγια- (agia-), αγιο- (agio-), γερο- (gero-), γρια- (gria-), θεια- (theia-), κυρα- (kyra-), μαστρο- (mastro-), μπαρμπα- (barmpa-), παπα- (papa-), χατζη- (chatzi-)

   There is no hyphen for κυρ (kyr), καπετάν (kapetán), πάτερ (páter).

3. To express a morphological analysis, e.g. ωτο-ρινο-λαρυγγο-λόγος for ωτορινολαρυγγολόγος (otorinolaryngológos). Similarly, for names of chemical compounds.
4. To express "from-to" for space or periods.

   Το τρένο κάνει διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη. ― To tréno kánei diadromí Athína-Thessaloníki. ― The train is for the rout Athens-Salonica.

   ιστορική περίοδος 1700-1800. ― istorikí períodos 1700-1800. ― historic period 1700-1800.

5. For double names or surnames.
6. Spuriously, but frequently for polylectic, multi-word terms e.g. πόλη-κράτος for πόλη κράτος (póli krátos, “city-sate”).

• A hyphen is not used for repetitions e.g. intensifying repetitions like ίσα ίσα (ísa ísa).
• A hyphen is not retained when transcribing foreign loanwords with hyphens.

• ενωτικός (enotikós, “uniting”, adjective)

see also: Greek Punctuation and Greek alphabet (Diacritics)

ενωτικό • (enotikó)

1. Accusative masculine singular form of ενωτικός (enotikós).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of ενωτικός (enotikós).