δυσαρεστώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek δυσαρεστῶ (dusarestô).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ði.sa.ɾeˈsto/
Hyphenation: δυ‧σα‧ρε‧στώ

Verb

δυσαρεστώ • (dysarestó) (past δυσαρέστησα, passive δυσαρεστούμαι, ppp δυσαρεστημένος)

(transitive) to displease, to discontent

Conjugation

δυσαρεστώ, δυσαρεστούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	δυσαρεστώ	δυσαρεστήσω	δυσαρεστούμαι	δυσαρεστηθώ
2 sg	δυσαρεστείς	δυσαρεστήσεις	δυσαρεστείσαι	δυσαρεστηθείς
3 sg	δυσαρεστεί	δυσαρεστήσει	δυσαρεστείται	δυσαρεστηθεί

1 pl	δυσαρεστούμε	δυσαρεστήσουμε, [-ομε]	δυσαρεστούμαστε, {δυσαρεστούμεθα}	δυσαρεστηθούμε
2 pl	δυσαρεστείτε	δυσαρεστήσετε	δυσαρεστείστε, {δυσαρεστείσθε}	δυσαρεστηθείτε
3 pl	δυσαρεστούν(ε)	δυσαρεστήσουν(ε)	δυσαρεστούνται	δυσαρεστηθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	δυσαρεστούσα	δυσαρέστησα	[δυσαρεστούμουν]¹	δυσαρεστήθηκα
2 sg	δυσαρεστούσες	δυσαρέστησες	[δυσαρεστούσουν]¹	δυσαρεστήθηκες
3 sg	δυσαρεστούσε	δυσαρέστησε	δυσαρεστούνταν, {(ε)δυσαρεστείτο}	δυσαρεστήθηκε

1 pl	δυσαρεστούσαμε	δυσαρεστήσαμε	δυσαρεστούμασταν, (‑ούμαστε)	δυσαρεστηθήκαμε
2 pl	δυσαρεστούσατε	δυσαρεστήσατε	[δυσαρεστούσασταν, (‑ούσαστε)]	δυσαρεστηθήκατε
3 pl	δυσαρεστούσαν(ε)	δυσαρέστησαν, δυσαρεστήσαν(ε)	δυσαρεστούνταν, {(ε)δυσαρεστούντο}	δυσαρεστήθηκαν, δυσαρεστηθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα δυσαρεστώ ➤	θα δυσαρεστήσω ➤	θα δυσαρεστούμαι ➤	θα δυσαρεστηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα δυσαρεστείς, …	θα δυσαρεστήσεις, …	θα δυσαρεστείσαι, …	θα δυσαρεστηθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … δυσαρεστήσει έχω, έχεις, … δυσαρεστημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … δυσαρεστηθεί είμαι, είσαι, … δυσαρεστημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … δυσαρεστήσει είχα, είχες, … δυσαρεστημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … δυσαρεστηθεί ήμουν, ήσουν, … δυσαρεστημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … δυσαρεστήσει θα έχω, θα έχεις, … δυσαρεστημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … δυσαρεστηθεί θα είμαι, θα είσαι, … δυσαρεστημένος , ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	δυσαρέστησε	—	δυσαρεστήσου
2 pl	δυσαρεστείτε	δυσαρεστήστε	δυσαρεστείστε, {δυσαρεστείσθε}	δυσαρεστηθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	δυσαρεστώντας ➤		δυσαρεστούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας δυσαρεστήσει ➤		δυσαρεστημένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	δυσαρεστήσει		δυσαρεστηθεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Colloquial forms ending in -(α) are rarely used for learned verbs. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

δυσαρέσκεια f (dysaréskeia)
δυσαρέστηση f (dysaréstisi)
δυσάρεστος (dysárestos)

References

^ δυσαρεστώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] δυσαρεστώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]