Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From rozmówić + -nica. First attested in 1743–1745.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]rozmównica f
- prison visiting room (room where prisoners can talk with non-prisoners through a phone) (Is there an English equivalent to this definition?)
- post office visiting room (similar room in a post office)
- (religion) locutory (especially, a room in monasteries where the monks were allowed to converse)
- (transport) intercom (electronic communication system of a vehicle)
- Synonym: interkom
Declension
[edit]Declension of rozmównica
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozmównica | rozmównice |
| genitive | rozmównicy | rozmównic |
| dative | rozmównicy | rozmównicom |
| accusative | rozmównicę | rozmównice |
| instrumental | rozmównicą | rozmównicami |
| locative | rozmównicy | rozmównicach |
| vocative | rozmównico | rozmównice |
Related terms
[edit]adjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
- rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf
References
[edit]- ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozmownica”, in Słownik języka polskiego
Further reading
[edit]- rozmównica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozmównica in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmównica”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmównica”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 655
- rozmównica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego