See also: urus
Turkmen
[edit]Etymology
[edit]From *uruš (“war”), ultimately from Proto-Turkic *ur- (“to hit”). Equivalent to ur- + -uş.
Noun
[edit]uruş (definite accusative urşy, plural uruşlar)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | uruş | uruşlar |
accusative | urşy | uruşlary |
genitive | urşuň | uruşlaryň |
dative | urşa | uruşlara |
locative | uruşda | uruşlarda |
ablative | uruşdan | uruşlardan |