osiągnięcie
Jump to navigation
Jump to search
See also: osiągniecie
Polish
Etymology
From osiągnąć + -ęcie. First attested in the 19th century.[1]
Pronunciation
Noun
osiągnięcie n
- (uncountable) verbal noun of osiągnąć
- (countable) achievement (act of achieving or performing)
- Synonym: dokonanie
Declension
Declension of osiągnięcie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | osiągnięcie | osiągnięcia |
| genitive | osiągnięcia | osiągnięć |
| dative | osiągnięciu | osiągnięciom |
| accusative | osiągnięcie | osiągnięcia |
| instrumental | osiągnięciem | osiągnięciami |
| locative | osiągnięciu | osiągnięciach |
| vocative | osiągnięcie | osiągnięcia |
Trivia
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), osiągnięcie is one of the most used words in Polish, appearing 29 times in scientific texts, 35 times in news, 49 times in essays, 1 time in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 114 times, making it the 536th most common word in a corpus of 500,000 words.[2]
References
- ^ Aleksander Zdanowicz (1861) “osiągnięcie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- ^ Ida Kurcz (1990) “osiągnięcie”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 341
Further reading
- osiągnięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- osiągnięcie in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “osiągnięcie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 842
- osiągnięcie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego