liczny

From lico +‎ -ny. First attested in 1462. Displaced by Polish licowy and twarzowy. Compare Old Czech ličný.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /lʲit͡ʃʲnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /lʲit͡ʃʲnɨ/

liczny

1. (relational) face

   Synonym: licowy

   • 1868 [1462], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[1], volume XIII, page 396:

     Intulisti sibi sex vulnera facialia al. lyczne, que vulnera ministerialis... conspexit

     [Intulisti sibi sex vulnera facialia al. liczne, que vulnera ministerialis... conspexit]

• Middle Polish: liczny (“of or relating to the face”)

• Sławski, Franciszek (1958-1965) “liczny 2”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Bańkowski, Andrzej (2000) “liczny 3”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “liczny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: licz‧ny

From liczyć +‎ -ny.^[1][2][3][4] First attested in 1587.^[5]

liczny (comparative liczniejszy, superlative najliczniejszy, derived adverb licznie)

1. numerous; manifold (constituting a whole composed of many elements)

   Synonyms: liczebny, mnogi

2. numerous (occurring in large numbers)

   Synonyms: liczebny, mnogi

3. (chiefly in the plural) numerous (happening often)

   Near-synonym: częsty

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), liczny is one of the most used words in Polish, appearing 40 times in scientific texts, 52 times in news, 18 times in essays, 6 times in fiction, and 4 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 120 times, making it the 502nd most common word in a corpus of 500,000 words.^[6]

Inherited from Old Polish liczny. By surface analysis, lico +‎ -ny. Displaced by licowy and twarzowy

liczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, Middle Polish) face

   Synonyms: licowy, twarzowy

• liczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• liczny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “2. liczny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “LICZNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 13.03.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “liczny”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “liczny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “liczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 738