ἀνθίστημι

Ancient Greek

Etymology

From ἀντῐ- (anti-, “against”) +‎ ῐ̔́στημῐ (hístēmi, “to stand”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.tʰís.tɛː.mi/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /anˈtʰis.te̝.mi/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /anˈθis.ti.mi/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /anˈθis.ti.mi/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /anˈθis.ti.mi/

Verb

ᾰ̓νθῐ́στημῐ • (anthístēmi)

to stand against
to oppose

Inflection

Present: ᾰ̓νθῐ́στημῐ, ᾰ̓νθῐ́στᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νθῐ́στημῐ	ᾰ̓νθῐ́στης	ᾰ̓νθῐ́στησῐ(ν)	ᾰ̓νθῐ́στᾰτον	ᾰ̓νθῐ́στᾰτον	ᾰ̓νθῐ́στᾰμεν	ᾰ̓νθῐ́στᾰτε	ᾰ̓νθῐστᾶσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νθῐστῶ	ᾰ̓νθῐστῇς	ᾰ̓νθῐστῇ	ᾰ̓νθῐστῆτον	ᾰ̓νθῐστῆτον	ᾰ̓νθῐστῶμεν	ᾰ̓νθῐστῆτε	ᾰ̓νθῐστῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νθῐσταίην	ᾰ̓νθῐσταίης	ᾰ̓νθῐσταίη	ᾰ̓νθῐσταῖτον, ᾰ̓νθῐσταίητον	ᾰ̓νθῐσταίτην, ᾰ̓νθῐσταιήτην	ᾰ̓νθῐσταῖμεν, ᾰ̓νθῐσταίημεν	ᾰ̓νθῐσταῖτε, ᾰ̓νθῐσταίητε	ᾰ̓νθῐσταῖεν, ᾰ̓νθῐσταίησᾰν
	imperative		ᾰ̓νθῐ́στη	ᾰ̓νθῐστᾰ́τω	ᾰ̓νθῐ́στᾰτον	ᾰ̓νθῐστᾰ́των		ᾰ̓νθῐ́στᾰτε	ᾰ̓νθῐστᾰ́ντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νθῐ́στᾰμαι	ᾰ̓νθῐ́στᾰσαι	ᾰ̓νθῐ́στᾰται	ᾰ̓νθῐ́στᾰσθον	ᾰ̓νθῐ́στᾰσθον	ᾰ̓νθῐστᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νθῐ́στᾰσθε	ᾰ̓νθῐ́στᾰνται
	subjunctive	ᾰ̓νθῐστῶμαι	ᾰ̓νθῐστῇ	ᾰ̓νθῐστῆται	ᾰ̓νθῐστῆσθον	ᾰ̓νθῐστῆσθον	ᾰ̓νθῐστώμεθᾰ	ᾰ̓νθῐστῆσθε	ᾰ̓νθῐστῶνται
	optative	ᾰ̓νθῐσταίμην	ᾰ̓νθῐ́σταιο	ᾰ̓νθῐ́σταιτο	ᾰ̓νθῐ́σταισθον	ᾰ̓νθῐσταίσθην	ᾰ̓νθῐσταίμεθᾰ	ᾰ̓νθῐ́σταισθε	ᾰ̓νθῐ́σταιντο
	imperative		ᾰ̓νθῐ́στᾰσο	ᾰ̓νθῐστᾰ́σθω	ᾰ̓νθῐ́στᾰσθον	ᾰ̓νθῐστᾰ́σθων		ᾰ̓νθῐ́στᾰσθε	ᾰ̓νθῐστᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νθῐστᾰ́ναι				ᾰ̓νθῐ́στᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓νθῐστᾱ́ς				ᾰ̓νθῐστᾰ́μενος
	f	ᾰ̓νθῐστᾶσᾰ				ᾰ̓νθῐστᾰμένη
	n	ᾰ̓νθῐστᾰ́ν				ᾰ̓νθῐστᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ᾰ̓νθῑ́στην, ᾰ̓νθῑστᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νθῑ́στην	ᾰ̓νθῑ́στης	ᾰ̓νθῑ́στη	ᾰ̓νθῑ́στᾰτον	ᾰ̓νθῑστᾰ́την	ᾰ̓νθῑ́στᾰμεν	ᾰ̓νθῑ́στᾰτε	ᾰ̓νθῑ́στᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νθῑστᾰ́μην	ᾰ̓νθῑ́στᾰσο	ᾰ̓νθῑ́στᾰτο	ᾰ̓νθῑ́στᾰσθον	ᾰ̓νθῑστᾰ́σθην	ᾰ̓νθῑστᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νθῑ́στᾰσθε	ᾰ̓νθῑ́στᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓ντῐστήσω, ᾰ̓ντῐστήσομαι, ᾰ̓ντῐστᾰθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ντῐστήσω	ᾰ̓ντῐστήσεις	ᾰ̓ντῐστήσει	ᾰ̓ντῐστήσετον	ᾰ̓ντῐστήσετον	ᾰ̓ντῐστήσομεν	ᾰ̓ντῐστήσετε	ᾰ̓ντῐστήσουσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓ντῐστήσοιμῐ	ᾰ̓ντῐστήσοις	ᾰ̓ντῐστήσοι	ᾰ̓ντῐστήσοιτον	ᾰ̓ντῐστησοίτην	ᾰ̓ντῐστήσοιμεν	ᾰ̓ντῐστήσοιτε	ᾰ̓ντῐστήσοιεν
middle	indicative	ᾰ̓ντῐστήσομαι	ᾰ̓ντῐστήσῃ, ᾰ̓ντῐστήσει	ᾰ̓ντῐστήσεται	ᾰ̓ντῐστήσεσθον	ᾰ̓ντῐστήσεσθον	ᾰ̓ντῐστησόμεθᾰ	ᾰ̓ντῐστήσεσθε	ᾰ̓ντῐστήσονται
middle	optative	ᾰ̓ντῐστησοίμην	ᾰ̓ντῐστήσοιο	ᾰ̓ντῐστήσοιτο	ᾰ̓ντῐστήσοισθον	ᾰ̓ντῐστησοίσθην	ᾰ̓ντῐστησοίμεθᾰ	ᾰ̓ντῐστήσοισθε	ᾰ̓ντῐστήσοιντο
passive	indicative	ᾰ̓ντῐστᾰθήσομαι	ᾰ̓ντῐστᾰθήσῃ	ᾰ̓ντῐστᾰθήσεται	ᾰ̓ντῐστᾰθήσεσθον	ᾰ̓ντῐστᾰθήσεσθον	ᾰ̓ντῐστᾰθησόμεθᾰ	ᾰ̓ντῐστᾰθήσεσθε	ᾰ̓ντῐστᾰθήσονται
passive	optative	ᾰ̓ντῐστᾰθησοίμην	ᾰ̓ντῐστᾰθήσοιο	ᾰ̓ντῐστᾰθήσοιτο	ᾰ̓ντῐστᾰθήσοισθον	ᾰ̓ντῐστᾰθησοίσθην	ᾰ̓ντῐστᾰθησοίμεθᾰ	ᾰ̓ντῐστᾰθήσοισθε	ᾰ̓ντῐστᾰθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓ντῐστήσειν			ᾰ̓ντῐστήσεσθαι		ᾰ̓ντῐστᾰθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓ντῐστήσων			ᾰ̓ντῐστησόμενος		ᾰ̓ντῐστᾰθησόμενος
	f	ᾰ̓ντῐστήσουσᾰ			ᾰ̓ντῐστησομένη		ᾰ̓ντῐστᾰθησομένη
	n	ᾰ̓ντῐστῆσον			ᾰ̓ντῐστησόμενον		ᾰ̓ντῐστᾰθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾰ̓ντέστησᾰ, ᾰ̓ντεστησᾰ́μην, ᾰ̓ντεστᾰ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ντέστησᾰ	ᾰ̓ντέστησᾰς	ᾰ̓ντέστησε(ν)	ᾰ̓ντεστήσᾰτον	ᾰ̓ντεστησᾰ́την	ᾰ̓ντεστήσᾰμεν	ᾰ̓ντεστήσᾰτε	ᾰ̓ντέστησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓ντῐστήσω	ᾰ̓ντῐστήσῃς	ᾰ̓ντῐστήσῃ	ᾰ̓ντῐστήσητον	ᾰ̓ντῐστήσητον	ᾰ̓ντῐστήσωμεν	ᾰ̓ντῐστήσητε	ᾰ̓ντῐστήσωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ντῐστήσαιμῐ	ᾰ̓ντῐστήσειᾰς, ᾰ̓ντῐστήσαις	ᾰ̓ντῐστήσειε(ν), ᾰ̓ντῐστήσαι	ᾰ̓ντῐστήσαιτον	ᾰ̓ντῐστησαίτην	ᾰ̓ντῐστήσαιμεν	ᾰ̓ντῐστήσαιτε	ᾰ̓ντῐστήσειᾰν, ᾰ̓ντῐστήσαιεν
	imperative		ᾰ̓ντῐ́στησον	ᾰ̓ντῐστησᾰ́τω	ᾰ̓ντῐστήσᾰτον	ᾰ̓ντῐστησᾰ́των		ᾰ̓ντῐστήσᾰτε	ᾰ̓ντῐστησᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓ντεστησᾰ́μην	ᾰ̓ντεστήσω	ᾰ̓ντεστήσᾰτο	ᾰ̓ντεστήσᾰσθον	ᾰ̓ντεστησᾰ́σθην	ᾰ̓ντεστησᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓ντεστήσᾰσθε	ᾰ̓ντεστήσᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓ντῐστήσωμαι	ᾰ̓ντῐστήσῃ	ᾰ̓ντῐστήσηται	ᾰ̓ντῐστήσησθον	ᾰ̓ντῐστήσησθον	ᾰ̓ντῐστησώμεθᾰ	ᾰ̓ντῐστήσησθε	ᾰ̓ντῐστήσωνται
	optative	ᾰ̓ντῐστησαίμην	ᾰ̓ντῐστήσαιο	ᾰ̓ντῐστήσαιτο	ᾰ̓ντῐστήσαισθον	ᾰ̓ντῐστησαίσθην	ᾰ̓ντῐστησαίμεθᾰ	ᾰ̓ντῐστήσαισθε	ᾰ̓ντῐστήσαιντο
	imperative		ᾰ̓ντῐ́στησαι	ᾰ̓ντῐστησᾰ́σθω	ᾰ̓ντῐστήσᾰσθον	ᾰ̓ντῐστησᾰ́σθων		ᾰ̓ντῐστήσᾰσθε	ᾰ̓ντῐστησᾰ́σθων
passive	indicative	ᾰ̓ντεστᾰ́θην	ᾰ̓ντεστᾰ́θης	ᾰ̓ντεστᾰ́θη	ᾰ̓ντεστᾰ́θητον	ᾰ̓ντεστᾰθήτην	ᾰ̓ντεστᾰ́θημεν	ᾰ̓ντεστᾰ́θητε	ᾰ̓ντεστᾰ́θησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓ντῐστᾰθῶ	ᾰ̓ντῐστᾰθῇς	ᾰ̓ντῐστᾰθῇ	ᾰ̓ντῐστᾰθῆτον	ᾰ̓ντῐστᾰθῆτον	ᾰ̓ντῐστᾰθῶμεν	ᾰ̓ντῐστᾰθῆτε	ᾰ̓ντῐστᾰθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ντῐστᾰθείην	ᾰ̓ντῐστᾰθείης	ᾰ̓ντῐστᾰθείη	ᾰ̓ντῐστᾰθεῖτον, ᾰ̓ντῐστᾰθείητον	ᾰ̓ντῐστᾰθείτην, ᾰ̓ντῐστᾰθειήτην	ᾰ̓ντῐστᾰθεῖμεν, ᾰ̓ντῐστᾰθείημεν	ᾰ̓ντῐστᾰθεῖτε, ᾰ̓ντῐστᾰθείητε	ᾰ̓ντῐστᾰθεῖεν, ᾰ̓ντῐστᾰθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓ντῐστᾰ́θητῐ	ᾰ̓ντῐστᾰθήτω	ᾰ̓ντῐστᾰ́θητον	ᾰ̓ντῐστᾰθήτων		ᾰ̓ντῐστᾰ́θητε	ᾰ̓ντῐστᾰθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓ντῐστῆσαι			ᾰ̓ντῐστήσᾰσθαι		ᾰ̓ντῐστᾰθῆναι
participle	m	ᾰ̓ντῐστήσᾱς			ᾰ̓ντῐστησᾰ́μενος		ᾰ̓ντῐστᾰθείς
	f	ᾰ̓ντῐστήσᾱσᾰ			ᾰ̓ντῐστησᾰμένη		ᾰ̓ντῐστᾰθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓ντῐστῆσᾰν			ᾰ̓ντῐστησᾰ́μενον		ᾰ̓ντῐστᾰθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾰ̓ντέστην, ᾰ̓ντεστᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ντέστην	ᾰ̓ντέστης	ᾰ̓ντέστη	ᾰ̓ντέστητον	ᾰ̓ντεστήτην	ᾰ̓ντέστημεν	ᾰ̓ντέστητε	ᾰ̓ντέστησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓ντῐστῶ	ᾰ̓ντῐστῇς	ᾰ̓ντῐστῇ	ᾰ̓ντῐστῆτον	ᾰ̓ντῐστῆτον	ᾰ̓ντῐστῶμεν	ᾰ̓ντῐστῆτε	ᾰ̓ντῐστῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ντῐσταίην	ᾰ̓ντῐσταίης	ᾰ̓ντῐσταίη	ᾰ̓ντῐσταῖτον, ᾰ̓ντῐσταίητον	ᾰ̓ντῐσταίτην, ᾰ̓ντῐσταιήτην	ᾰ̓ντῐσταῖμεν, ᾰ̓ντῐσταίημεν	ᾰ̓ντῐσταῖτε, ᾰ̓ντῐσταίητε	ᾰ̓ντῐσταῖεν, ᾰ̓ντῐσταίησᾰν
	imperative		ᾰ̓ντῐ́στηθῐ	ᾰ̓ντῐστήτω	ᾰ̓ντῐ́στητον	ᾰ̓ντῐστήτων		ᾰ̓ντῐ́στητε	ᾰ̓ντῐστᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓ντεστᾰ́μην	ᾰ̓ντέστω	ᾰ̓ντέστᾰτο	ᾰ̓ντέστᾰσθον	ᾰ̓ντεστᾰ́σθην	ᾰ̓ντεστᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓ντέστᾰσθε	ᾰ̓ντέστᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓ντῐστῶμαι	ᾰ̓ντῐστῇ	ᾰ̓ντῐστῆται	ᾰ̓ντῐστῆσθον	ᾰ̓ντῐστῆσθον	ᾰ̓ντῐστώμεθᾰ	ᾰ̓ντῐστῆσθε	ᾰ̓ντῐστῶνται
	optative	ᾰ̓ντῐσταίμην	ᾰ̓ντῐσταῖο	ᾰ̓ντῐσταῖτο	ᾰ̓ντῐσταῖσθον	ᾰ̓ντῐσταίσθην	ᾰ̓ντῐσταίμεθᾰ	ᾰ̓ντῐσταῖσθε	ᾰ̓ντῐσταῖντο
	imperative		ᾰ̓ντῐ́στω	ᾰ̓ντῐστᾰ́σθω	ᾰ̓ντῐ́στᾰσθον	ᾰ̓ντῐστᾰ́σθων		ᾰ̓ντῐ́στᾰσθε	ᾰ̓ντῐστᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓ντῐστῆναι			ᾰ̓ντῐ́στᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓ντῐστᾱ́ς			ᾰ̓ντῐστᾰ́μενος
	f	ᾰ̓ντῐστᾶσᾰ			ᾰ̓ντῐστᾰμένη
	n	ᾰ̓ντῐστᾰ́ν			ᾰ̓ντῐστᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ᾰ̓νθέστᾰκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νθέστᾰκᾰ	ᾰ̓νθέστᾰκᾰς	ᾰ̓νθέστᾰκε(ν)	ᾰ̓νθεστᾰ́κᾰτον	ᾰ̓νθεστᾰ́κᾰτον	ᾰ̓νθεστᾰ́κᾰμεν	ᾰ̓νθεστᾰ́κᾰτε	ᾰ̓νθεστᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νθεστᾰ́κω	ᾰ̓νθεστᾰ́κῃς	ᾰ̓νθεστᾰ́κῃ	ᾰ̓νθεστᾰ́κητον	ᾰ̓νθεστᾰ́κητον	ᾰ̓νθεστᾰ́κωμεν	ᾰ̓νθεστᾰ́κητε	ᾰ̓νθεστᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νθεστᾰ́κοιμῐ, ᾰ̓νθεστᾰκοίην	ᾰ̓νθεστᾰ́κοις, ᾰ̓νθεστᾰκοίης	ᾰ̓νθεστᾰ́κοι, ᾰ̓νθεστᾰκοίη	ᾰ̓νθεστᾰ́κοιτον	ᾰ̓νθεστᾰκοίτην	ᾰ̓νθεστᾰ́κοιμεν	ᾰ̓νθεστᾰ́κοιτε	ᾰ̓νθεστᾰ́κοιεν
	imperative		ᾰ̓νθέστᾰκε	ᾰ̓νθεστᾰκέτω	ᾰ̓νθεστᾰ́κετον	ᾰ̓νθεστᾰκέτων		ᾰ̓νθεστᾰ́κετε	ᾰ̓νθεστᾰκόντων
		active
infinitive		ᾰ̓νθεστᾰκέναι
participle	m	ᾰ̓νθεστᾰκώς
	f	ᾰ̓νθεστᾰκυῖᾰ
	n	ᾰ̓νθεστᾰκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

ἀνθίστημι

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Inflection

Further reading