कंस

Sanskrit

From Proto-Indo-Iranian *kansás (“metal”). Cognate with Avestan 𐬀𐬥𐬙𐬀𐬭𐬈.𐬐𐬀𐬢𐬵𐬀 (antare.kaŋha, “*with metal inside”, name of a mountain), 𐬐𐬄𐬵- (kąh-, “to sound”).

कंस • (kaṃsá) stem, m or n

metal vessel, goblet or drinking cup
- c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda 10.10.5:
  शतं कंसाः शतं दोग्धारः शतं गोप्तारो अधि पृष्ठे अस्याः ।
  śataṃ kaṃsāḥ śataṃ dogdhāraḥ śataṃ goptāro adhi pṛṣṭhe asyāḥ.
  Upon her back there are a hundred protectors, a hundred metal bowls, a hundred milkers.

Masculine a-stem declension of कंस (kaṃsá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कंसः kaṃsáḥ	कंसौ / कंसा¹ kaṃsaú / kaṃsā́¹	कंसाः / कंसासः¹ kaṃsā́ḥ / kaṃsā́saḥ¹
Vocative	कंस káṃsa	कंसौ / कंसा¹ káṃsau / káṃsā¹	कंसाः / कंसासः¹ káṃsāḥ / káṃsāsaḥ¹
Accusative	कंसम् kaṃsám	कंसौ / कंसा¹ kaṃsaú / kaṃsā́¹	कंसान् kaṃsā́n
Instrumental	कंसेन kaṃséna	कंसाभ्याम् kaṃsā́bhyām	कंसैः / कंसेभिः¹ kaṃsaíḥ / kaṃsébhiḥ¹
Dative	कंसाय kaṃsā́ya	कंसाभ्याम् kaṃsā́bhyām	कंसेभ्यः kaṃsébhyaḥ
Ablative	कंसात् kaṃsā́t	कंसाभ्याम् kaṃsā́bhyām	कंसेभ्यः kaṃsébhyaḥ
Genitive	कंसस्य kaṃsásya	कंसयोः kaṃsáyoḥ	कंसानाम् kaṃsā́nām
Locative	कंसे kaṃsé	कंसयोः kaṃsáyoḥ	कंसेषु kaṃséṣu
Notes	¹Vedic

Neuter a-stem declension of कंस (kaṃsá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कंसम् kaṃsám	कंसे kaṃsé	कंसानि / कंसा¹ kaṃsā́ni / kaṃsā́¹
Vocative	कंस káṃsa	कंसे káṃse	कंसानि / कंसा¹ káṃsāni / káṃsā¹
Accusative	कंसम् kaṃsám	कंसे kaṃsé	कंसानि / कंसा¹ kaṃsā́ni / kaṃsā́¹
Instrumental	कंसेन kaṃséna	कंसाभ्याम् kaṃsā́bhyām	कंसैः / कंसेभिः¹ kaṃsaíḥ / kaṃsébhiḥ¹
Dative	कंसाय kaṃsā́ya	कंसाभ्याम् kaṃsā́bhyām	कंसेभ्यः kaṃsébhyaḥ
Ablative	कंसात् kaṃsā́t	कंसाभ्याम् kaṃsā́bhyām	कंसेभ्यः kaṃsébhyaḥ
Genitive	कंसस्य kaṃsásya	कंसयोः kaṃsáyoḥ	कंसानाम् kaṃsā́nām
Locative	कंसे kaṃsé	कंसयोः kaṃsáyoḥ	कंसेषु kaṃséṣu
Notes	¹Vedic

Assamese: কাঁহ (kãh)
Old Javanese: gaṅsa
- Javanese: ꦒꦁꦱ (gangsa), ꦒꦺꦴꦁꦱ (gongsa)
- → Balinese: ᬕᬗ᭄ᬲ (gangsa)
Pali: kaṃsa

English Wikipedia has an article on:

Kamsa

Wikipedia

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

कंस • (kaṃsa) stem, m

(Hinduism) Name of a king of Mathura, the cousin of Devaki, who was later slain by Krishna

Masculine a-stem declension of कंस (kaṃsa)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कंसः kaṃsaḥ	कंसौ / कंसा¹ kaṃsau / kaṃsā¹	कंसाः / कंसासः¹ kaṃsāḥ / kaṃsāsaḥ¹
Vocative	कंस kaṃsa	कंसौ / कंसा¹ kaṃsau / kaṃsā¹	कंसाः / कंसासः¹ kaṃsāḥ / kaṃsāsaḥ¹
Accusative	कंसम् kaṃsam	कंसौ / कंसा¹ kaṃsau / kaṃsā¹	कंसान् kaṃsān
Instrumental	कंसेन kaṃsena	कंसाभ्याम् kaṃsābhyām	कंसैः / कंसेभिः¹ kaṃsaiḥ / kaṃsebhiḥ¹
Dative	कंसाय kaṃsāya	कंसाभ्याम् kaṃsābhyām	कंसेभ्यः kaṃsebhyaḥ
Ablative	कंसात् kaṃsāt	कंसाभ्याम् kaṃsābhyām	कंसेभ्यः kaṃsebhyaḥ
Genitive	कंसस्य kaṃsasya	कंसयोः kaṃsayoḥ	कंसानाम् kaṃsānām
Locative	कंसे kaṃse	कंसयोः kaṃsayoḥ	कंसेषु kaṃseṣu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899) “कंस”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0241, column 1.