Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From ἵστημι (hístēmi, “to stand”) + -ικός (-ikós).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /sta.ti.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /sta.tiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /sta.tiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /sta.tiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /sta.tiˈkos/
Adjective
[edit]στᾰτῐκός • (statikós) m (feminine στᾰτῐκή, neuter στᾰτῐκόν); first/second declension
- causing to stand, coming to a standstill, rest
Inflection
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | στᾰτῐκός statikós |
στᾰτῐκή statikḗ |
στᾰτῐκόν statikón |
στᾰτῐκώ statikṓ |
στᾰτῐκᾱ́ statikā́ |
στᾰτῐκώ statikṓ |
στᾰτῐκοί statikoí |
στᾰτῐκαί statikaí |
στᾰτῐκᾰ́ statiká | |||||
Genitive | στᾰτῐκοῦ statikoû |
στᾰτῐκῆς statikês |
στᾰτῐκοῦ statikoû |
στᾰτῐκοῖν statikoîn |
στᾰτῐκαῖν statikaîn |
στᾰτῐκοῖν statikoîn |
στᾰτῐκῶν statikôn |
στᾰτῐκῶν statikôn |
στᾰτῐκῶν statikôn | |||||
Dative | στᾰτῐκῷ statikôi |
στᾰτῐκῇ statikêi |
στᾰτῐκῷ statikôi |
στᾰτῐκοῖν statikoîn |
στᾰτῐκαῖν statikaîn |
στᾰτῐκοῖν statikoîn |
στᾰτῐκοῖς statikoîs |
στᾰτῐκαῖς statikaîs |
στᾰτῐκοῖς statikoîs | |||||
Accusative | στᾰτῐκόν statikón |
στᾰτῐκήν statikḗn |
στᾰτῐκόν statikón |
στᾰτῐκώ statikṓ |
στᾰτῐκᾱ́ statikā́ |
στᾰτῐκώ statikṓ |
στᾰτῐκούς statikoús |
στᾰτῐκᾱ́ς statikā́s |
στᾰτῐκᾰ́ statiká | |||||
Vocative | στᾰτῐκέ statiké |
στᾰτῐκή statikḗ |
στᾰτῐκόν statikón |
στᾰτῐκώ statikṓ |
στᾰτῐκᾱ́ statikā́ |
στᾰτῐκώ statikṓ |
στᾰτῐκοί statikoí |
στᾰτῐκαί statikaí |
στᾰτῐκᾰ́ statiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
στᾰτῐκῶς statikôs |
στᾰτῐκώτερος statikṓteros |
στᾰτῐκώτᾰτος statikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Related terms
[edit]- ἀνταποκαταστατικός (antapokatastatikós)
- ἀντιστατικός (antistatikós)
- ἀποκαταστατικός (apokatastatikós)
- ἀποστατικός (apostatikós)
- διαστατικός (diastatikós)
- ἐκστατικός (ekstatikós)
- ἐνστατικός (enstatikós)
- ἐπιστατικός (epistatikós)
- καταστατικός (katastatikós)
- κατεξαναστατικός (katexanastatikós)
- μεταστατικός (metastatikós)
- παραστατικός (parastatikós)
- περιστατικός (peristatikós)
- προκαταστατικός (prokatastatikós)
- προστατικός (prostatikós)
- συστατικός (sustatikós)
- ὑποστατικός (hupostatikós)
- χοροστατικός (khorostatikós)
Further reading
[edit]- “στατικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- στατικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette