γλῶττα
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ɡlɔ̂ːt.ta/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈɡlot.ta/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈɣlot.ta/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈɣlot.ta/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈɣlo.ta/
Noun
γλῶττα • (glôtta) f (genitive γλώττης); first declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ γλῶττᾰ hē glôtta |
τὼ γλώττᾱ tṑ glṓttā |
αἱ γλῶτται hai glôttai | ||||||||||
| Genitive | τῆς γλώττης tês glṓttēs |
τοῖν γλώτταιν toîn glṓttain |
τῶν γλωττῶν tôn glōttôn | ||||||||||
| Dative | τῇ γλώττῃ têi glṓttēi |
τοῖν γλώτταιν toîn glṓttain |
ταῖς γλώτταις taîs glṓttais | ||||||||||
| Accusative | τὴν γλῶττᾰν tḕn glôttan |
τὼ γλώττᾱ tṑ glṓttā |
τᾱ̀ς γλώττᾱς tā̀s glṓttās | ||||||||||
| Vocative | γλῶττᾰ glôtta |
γλώττᾱ glṓttā |
γλῶτται glôttai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- ἀθυρόγλωττος (athuróglōttos)
- γλωττίζω (glōttízō)
- γλωττικός (glōttikós)
- γλωττίς (glōttís)
- γλωττοδεψέω (glōttodepséō)
- γλωττοειδής (glōttoeidḗs)
- γλωττοποιέω (glōttopoiéō)
- γλωττοστροφέω (glōttostrophéō)
- θρασυγλωττία (thrasuglōttía)
- κατάγλωττος (katáglōttos)
- ψευδογλωττέω (pseudoglōttéō)
References
- “γλῶττα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γλῶττα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- γλῶττα in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)