çıxmaq

From Proto-Turkic *čïk- (“to go out, come out”). Cognate with Old Turkic [script needed] (čïk-, “to go out”), Turkish çıkmak, etc.

• IPA^(key): [t͡ʃɯχˈmɑχ], [t͡sɯχˈmɑχ]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: çıx‧maq

çıxmaq

1. (intransitive) to go out, to come out

   Synonyms: kənar olmaq, (formal) xaric olmaq

   Antonym: girmək

   səhər tezdən evdən çıxmaq ― to leave early in the morning (literally, “to go out from the house early in the morning”)

   İclasdan sonra hamı otaqdan çıxdı. ― After the meeting, everybody came out of the room.

   Uşağın dişləri çıxır. ― The child is teething. (literally, “The child's teeth are coming out.”)

   • 1794 – 1847, Abbasgulu Bakikhanov :

     Ol xumar gözlə üzün əldən alıb taqətimi,
     Çıxmaz eşqin ürəyimdən də çalışsam nə qədər.

     Your playful eyes have snatched my strength by sight
     Love will never go out of my heart, try as I might.

2. (intransitive) to turn out to be

   Hamı ona inanırdı, amma o yalançı çıxdı. ― Everyone believed him, but he turned out to be a liar.

   • 2016 November 16, “Archived copy”, in Baku.ws‎^[1], archived from the original on 26 January 2018:

     Yol polisinin sərxoş tutduğu sürücü ayıq çıxdı.

     A driver that the traffic police thought to be drunk, turned out to be sober.

3. (transitive) to exclude, not to count in

   Məni çıx, mən gələ bilməyəcəyəm. ― Don't count me in, I won't be able to come

   Bir-iki nəfəri çıxmaq şərti ilə burada hamının yaxşı işi var. ― Excluding (literally "under the condition of excluding of") couple of people, everyone here has a good job.

4. (intransitive) to go up to, to get up on, to rise to, to ascend [with dative ‘on/to’]

   dağa çıxmaq ― to ascend to the mountain, to go up on the mountain

   dağın başına çıxmaq ― to go up to the top of the mountain

5. (intransitive) to rise (of the sun, moon or stars)

   Gün batdı, ay çıxdı. ― The sun has set, the moon has risen.

• çıxış

• çıxarmaq